Geplaatst op Geef een reactie

Dit boek komt dichtbij

De Levenden Herstellen, dichtbij een transplantatie

Een boek dat dichtbij komtVoor mij komt het boek van Maylis de Kerangal heel dichtbij. Het beschrijft de vierentwintig uur vanaf het moment van een dodelijk ongeval tot het moment dat donorhart weer gaat kloppen.

Langzaam neemt zij je mee vanaf het onbezorgde leven van een jongeman, via zijn onverwachte en oneerlijke dood naar de vertwijfeling van zijn ouders. Die toch kunnen beslissen om zijn organen te doneren. En dan duik je in de hectiek van de transplantatie.

Ik had het gevoel alsof ik het missende deel van mijn transplantatie kon meemaken, alsof ik heel dichtbij stond te kijken. De reis van een hart van het ene mens naar het andere. Heel bijzonder en het kan niet anders dan je wordt geraakt.

Het boek is niet zo makkelijk te lezen. De schrijfster gebruikt lage zinnen van soms een pagina in lengte. En toch haar gedetailleerde manier van schrijven geeft een beeld van de gevoelens, de hoop en wanhoop van betrokkenen. De rauwheid van de dood mengt zich met het alledaagse leven van artsen en verplegers. En toch voel je dat hun werk steeds bijzonder is. De dood en de jongen worden met respect behandeld. Alles om de levenden keuzes en kansen te geven.

Ik heb het boek een aantal keer gelezen en telkens vond ik weer iets nieuws. Mijn bewondering voor mijn artsen, mijn verplegers, mijn donor en zijn nabestaanden werd er nog groter door dan ze als was.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.